Gözlerim dolmuştu. Oğlum sarıldı ve dedi ki, “anne, bazen de iyiler kazanır”. Kalbim titredi. Bu kadar naif, yalın ve masum bir kucaklamanın böylesi büyük bir hakikati nasıl barındırabildiği ile sarsıldım. Bir avuç saf iyilik, bir avuç saf iyi insanı çevreler. En büyük dileğim, bu halenin içinde sarmalanmaktır…