Kim Yıldırabilir Sen Vazgeçmedikçe

Bazen güne tarifsiz bir inanç ile başlarsın. Bu inanç kendine duyduğun yıkılmaz güvendir. Sistemin çarkları en keskin biçimde önüne her çıkanı öğütürken, güvendiğin tek güç kendi öz varlığındır. Sen mücadelendeki kararlılığını, ödünsüz biçimde sürdürdükçe, sistemi yozlaştıranlar 1 iken 10, 10 iken 100 olurlar karşında. Birbirlerine daima gebe olan ve bu sebeple köklerini birbirine dolayarak çamurlu topraklarda büyüyerek yayılanlar, seni yıldırmak için her türlü seti çıkarırlar karşına, aşamazsın zannederler. Ama işte yanılırlar. O setler çamurdandır çünkü ve balçığa bulanmaz aydınlıkta yürüyenler. Sayıca az olsalar da savaşçı doğanlardır onlar. “Vazgeç, görmezden gel. Sen mi değiştireceksin nasır tutmuş düzeni?” telkinlerine maruz kalanlar, etraflarındakilerin korkakça, ilkesizce yalnız bıraktıklarıdır. Ne var ki bu yılmaz savaşçıların mahkum oldukları menfaat hesapları, gizli saklı emelleri ve koşulsuz güvendikleri kendilerinden başka dumanlı dağları yoktur. Temiz geçmişleri, idealleri ve mevcudiyetlerinden önde tuttukları mücadeleleri, yarılmaz zırhlarıdır. Ucunda ölüm olmadıkça, zordur yolundan alıkoymak böylelerini…