Dağladın beni
En tükenmez ümidimi
Bandırır gibi acıya
Dillerine sürdün izlerimi
Bir cinnet hali
Aşka tapınma
Bu adanmışlık, bu teslim oluş
Bu kendini celladına sunma
Bakmadan ardıma
Savrulsam kıyılara
Kumların arasına serpişsem
Dönüşsem uzanılmaz çınarlara
Ben böyle değildim
Taşardı avuçlarımdan hayallerim
Yeterdim kendime
Yeterdi nefsim Dünya’ya
Bıkkınım artık bak
Yorgunum, çözülmüş dizlerim
Ellerimde derin çizgiler
Kalbimde sayısız çentikler
Cennetin en ıssız köşesi
Bekle beni, şurada ne kaldı ki
Bedenim ırmaklara karıştığında
Sadece dualar bulsun beni