Kıvam

Kıvam

Belki de tam şimdi teslim olmalı
Bırakmalı Tanrı’nın avuçlarına çırpınan ruhumu
Ne memleket ne sevda meseleleri
Ne kavga ne hürriyet
Sadece ölümüm olsa sığındığım masumiyet

Uzandığım gökyüzü benim olsa
Öykündüğüm yıldızlarla taçlansam
Toprak üstümü örtmese
Yağmurlarla ıslanmasam
Yaksalar beni
Küllerim denize savrulsa
Kederlerim dağılsa bin bir zerreye
Kimse izlerini bulamasa

Öyle mutlu olsam ki
Sadece sevinçten ibaret olsam
Nefes alabilsem ama
Hüzünleri taşımasam
Ne kimsenin olsam böylece
Ne kuşandıkları ağıtları duysam

Bıraksalar beni gitsem
Hiç yaşamamışçasına hafif
Hiç sevmemişçesine özgür
Bir esintiye kapılsam
Leylaklar sarsa özümü
Ne yük ne elem
Ben sadece şiirlerde özlensem