Biri var. Az tanıdığım, uzaktan izlediğim, aralarda belli belirsiz varlığı gözüme takılan biri. Bana “Kürk Mantolu Madonna”da, Raif Efendi’yi hatırlatıyor. Gerçi ondan daha vakur. Gülmeyen çehresinin ördüğü duvar, onu kendi yalnızlığına mıhlarken, bizim uğultulu kalabalığımızdan ıssızca koruyor. Biliyorum, biraz gücüm olsa, yaralarından kendine ördüğü kozalağı kırabilir, kahırlı ömründen biraz diken toplayabilir, karşılığında hayattan bir tutam ümit verebilirim. Ama dediğim gibi, biraz gücüm olsa…
O Bilmiyor
