Herkese merhaba, Bir fikir olarak, kendimce, insan aklı, kum tanelerinden oluşur. Gerçek olmayan bir hacim yönetir seni. Aralarındaki boşlukları farketmek kişinin kendisine kalmış, ‘gerçek’ arayışının tutkusuyla orantılı. Bu aradaki boşlukları doldurabildiğin kadar, gerçek bir hacime ulaşır aklın. Bir yerde bıraktığın yansımalar veya kurduğun iletişimlerde, karşındaki özne ile kesişmenin büyüklüğü, aklının hacmi kadar değil, özkütlesi kadardır. Birim hacim başına düşen kum tanesi kadar yani gerçek sen kadar. Çünkü senin farketmediğin boşlukların aslında çıplak gözle bile çok belirgindir ve içinde senin dışında kalan sana ait olmayan çok şey barındırır ve bu farkedilir. Bu boşlukların üstünü örterek değil de boşlukları birbirine yakınlaştırarak, insanın...
