Birbirlerine gebe olanlar, sürü halinde yaşarlar. Aralarında gizli bir kast sistemi vardır. En niteliksiz olanlar, en gebe olanlardır. Dolayısı ile bunlar toplayıcıdır. Çer çöp ne varsa toplayıp, Kast Meclisi’ne sunarlar. Karşılığında sistemin içinde barınaklarda yaşamalarına müsaade edilir. Şölen zamanlarında ziyafetten az biraz pay verilir ama masaya oturamazlar. Tabakları ayrıdır.
Meclis’in içinde ayıklayıcılar vardır. Toplayıcılardan gelen çöpleri ayıklayıp elde kalan işlenebilir malzemeyi, tabakalaşmada üst katman olan Meclis Divanı’na sunarlar. Divan, zehirli atığa dönüştürülebilir olanları değerlendirir ve yine toplayıcılar eli ile malzemenin saç ayaklarına ulaştırılmasını emreder. Saç ayakları, ana arterlerin başındaki korucudurlar. Korucular, gizli kastın en güvenilmez üst katmanı olan Divan’a giden yolda kilit roldedir. Bunlar, kast sistemini korur. En büyük hayalleri Meclis üyesi olmak ama esasen Divan’ın içinde yer bulmaktır. Bu sebeple göze girmeleri mühimdir. İki önemli ve temel görevleri vardır. Zehirli atığı, bekçiliğini yaptıkları ana arterlere sızdırmak ve yeni toplayıcılar bulmak. Yeni toplayıcı bulmak, zahmetsiz bir süreçtir çünkü aranan özellik olan karaktersiz kimliklikler, çöplerin bulunduğu yerlerde bolca arzdadır. Bunları sığ menfaatleri ile yemlemek zor olmadığı gibi eğitmek de zaman almaz zira mayaları zaten bozuktur ve sahaya sürülmeye hazırdırlar.
Ancak iş ne zaman ki zehirli atığı arterlere karıştırmaya gelir işte o zaman koku duyusu gelişmiş itaatsizler devreye girer. İtaatsizler, göçebe olarak yaşar. Hiçbir kast sisteminde varlıklarına rastlanmaz. Al gülüm, ver gülüm ilişkileri kurmadıkları için bir sahipleri, biat kültürleri ve gebelikleri yoktur. Sistemin çarkları keskin ve doğrayıcı olduğu için her defasında ölmeye giderler. Çarkın öğüten dişlileri arasında yaşarlar bir bakıma. Kokuyu alıp da, zehirli atık sızmasın diye gözü kara üstüne kapandıklarında, zehiri kendileri solurlar.
Bunlar her defasında öldü zannedilir. Meclis Divanı, toplayıcılar ve korucular üzerinden öldüklerini ve etkisiz hale geldiklerini tabana duyurur. En niteliksiz olan toplayıcılar, en önce inanırlar. Çabuk gevşerler. Korucular daha temkinlidir. Bir müddet, ayıklayıcılar üzerinden ayrıştırılan çöpler arasında kirli bilgi ararlar. İtaatsizlerden kurtulduklarına emin olduklarında, zavallı kibirleri ile gövde gösterisi yapmaya, boş zannettikleri meydanda cirit atmaya başlarlar.
Kast Meclisi, kapalı oturumlar yapar ancak en saklı görüşmeler Divan’da gerçekleşir. Bu görüşmelerde yeni görevlendirmeler yapılır. Sınırlı sayıda toplayıcı, koruculuğa yükseltilir. Koruculardan birazı, Meclis’e alınır. Meclis üyeleri özellikle tehdit karşısında sayıca artar da, Divan üyeleri kolay kolay değişmez. Kimlikleri ifşa olmaz. Onları, ciğerlerine kadar en iyi itaatsizler tanır. Riyanın, ikiyüzlülüğün, kurtların sofrasıdır. İtaatsizlerden nefret ederler. Nefretlerinin ardında, büyük korkuları vardır. Yok olma korkusu. Hızlı örgütlenirler ancak öngörüleri gelişmemiştir. Yöntemleri köhne, dostlukları sahtedir ve aralarındaki bağ kopamayacak ölçüde yozdur. Bu sebeple birbirlerini çok yanıltırlar ama birbirlerinden arınamazlar ve tek başlarına hareket edemezler. Yine de başarısızlıklarının temel sebebi, cüret edebilmeleri fakat cesaret edememeleridir. Bu sebeple öldü diye çığırtkanlık yaptıkları itaatsizlere karşı defalarca hezimete uğrarlar. Bu böyle anlaşılmasın diye her gerçeğin üzerini örterler, her gerçeği manipüle ederler, daha kalın duvarların ardına saklanırlar. Ne var ki onlar daima kaybetmeye mahkumdur çünkü vicdanları hür olmadığı gibi ölmeye de cesaretleri yoktur…